Cerdal
En portugués a palabra “mosteiro” significa mosteiro, do mesmo xeito que en galego. Con todo con til na última “ó” (Mosteiró), amplía o seu significado referíndose a un “mosteiro pequeno”. É o caso do mosteiro que nos ocupa, que de pequeno hoxe en día non ten nada. O que se ten é de abandono e se ninguén o remedia pronto os restos dos muros do mosteiro en cuestión virán abaixo.
Ao sur do concello de Valença atópase a freguesía de Cerdal onde se conservan os restos dun gran mosteiro hoxe esquecido a pesar de contar cunha igrexa que é monumento nacional que está totalmente conservada.
Conta a lenda que o primeiro cenobio foi fundado por eremitas que gardaron a imaxe da Virxe ante a invasión moura do século VIII. Da existencia dunha edificación xa nos fala Frei Agostinho de Santa María da cal nos di que foi abandonada no século X. A mediados do século X son os benedictinos os que fundan un mosteiro que posteriormente tamén abandonan. Sabemos que no século XIV un ermitán chamado João Marinho habitaba o lugar cunha ermida dedicada a Santa María pero que o lume destruíu totalmente. Uns anos despois no mesmo século foron relixiosos galegos os que volveron ao lugar. A partir de aquí foron os franciscanos e varias as ordes relixiosas as que habitaron o cenobio e foron moitas as reconstrucións e engadidos ata o século XIX, cando en 1834 foi abandonado e así quedou ata os nosos días. Existiu na década dos 90 do século pasado un proxecto para reformalo en hotel pero a morte da persoa que tivo a iniciativa impediu o seu destino hostaleiro.
Hoxe en día veremos unha espectacular igrexa barroca concluída en 1752 de planta lonxitudinal composta por nave, capela lateral e campanario. No seu interior destaca un espectacular retablo “joanino”. A igrexa pertence á Confraría dá Nossa Senhora de Mosteiró e o mosteiro a numerosos particulares herdeiros.
O mosteiro anexo atópase na ruína total e sabemos que se levanta ao redor dun pórtico renacentista. O convento conta cunha muralla que rodea un recinto de varios miles de metros cadrados impedindo o acceso ao interior. Existen dous muíños fariñeiros no recinto así como grandes detalles dunha época esplendorosa.
Diante da igrexa existe un cruceiro de 1980 e desde alí obteremos unha gran panorámica cara a poñente.
Moi preto existe unha pequena lagoa artificial e unha boa área recreativa que se atopa xunto a unha fermosa fervenza: A Cascata da Grova.
in Galicia Máxica
Sem comentários:
Enviar um comentário