terça-feira, 31 de dezembro de 2019

O Can Navideño de Tui


Valença com Mais Medidas de Apoio ao Investimento Valença Terra Boa para Investir

Valença quer reforçar a atratividade, o investimento e a fixação de pessoas, com medidas fiscais excecionais, para 2020, das mais competitivas de Portugal.
O pacote de medidas, aprovado pelo Município de Valença, implica grandes benefícios para os investimentos, sobretudo, nas áreas da industria e turismo, na recuperação de imóveis no centro histórico e no reforço da oferta habitacional.
Para o Presidente da Câmara Municipal, Manuel Lopes  “Valença tem as melhores condições estratégicas e de incentivos para atrair investimentos dinamizadores do concelho e da região transfronteiriça”.
Valença Fiscalmente dos Mais Atrativos de Portugal
Este pacote de medidas reforça o posicionamento de Valença como um dos concelhos fiscalmente mais competitivos em Portugal. Valença assume, com estas medidas, uma posição de linha da frente das terras em Portugal onde  os cidadãos e as empresas pagam menos taxas e impostos.
Reforçar a Oferta de Equipamentos  Turísticos
Todas as intervenções urbanísticas nos empreendimentos turísticos, em 2020, beneficiam de 50% de redução das taxas municipais. 
Mais e Melhor  Acolhimento Empresarial
Os empresários que queiram investir no Parque Empresarial de Valença e na Zona Industrial de São Pedro da Torre vão beneficiar de 50% de redução das taxas municipais.
Dar Mais Vida à Fortaleza
Quem investir na recuperação de imóveis na Fortaleza de Valença fica isenta do pagamento de qualquer taxa municipal.
Mais Habitação
A atração crescente de novos residentes merece uma atenção especial do Município de Valença. Os apoios estão focados, sobretudo. nas freguesias mais distantes do centro da cidade, com benefícios com as redução de taxas municipais que chegam a atingir os 95%.

ZOOM do Individuo Á Paizaxe en Tui


segunda-feira, 30 de dezembro de 2019

Cierra "Fotocopias del Barrio" de Tui después de 40 años de empresa

El próximo día 31 de diciembre de 2019 cierra en Galerías Caracas de Tui "Fotocopias del barrio", después de 40 años en la empresa (25 como autónomo). Su titular, familiarmente conocido por Josiño, muy querido en Tui, ha escrito una nota dirigida a comerciantes y amigos diciendo que "ha sido un verdadero placer haber compartido con vosotros, mis clientes y amigos, este sueño". Se va, dice, "con un nudo en la garganta. Y es que todo estos años han sido mi vida. Una vida de esfuerzo, pero sobre todo de muchísimas sonrisas, momentos agradables compartidos que quedarán en mi memoria y en la vuestra".
in Faro de Vigo

Aviso Águas do Alto Minho


Cabalgata Internacional de Reis


domingo, 29 de dezembro de 2019

Sabia que o Avô Materno de Eça de Queiroz era de Valença?

Eça de Queiroz. Célebre autor de 'O Crime do Padre Amaro' teve um sacerdote entre os seus antepassados em linha directa
Como se ele próprio fosse personagem de um romance, José Maria de Eça de Queiroz nasceu na Póvoa do Varzim a 25 de Novembro de 1845, sendo baptizado como "filho natural de José Maria d'Almeida de Teixeira de Queirós e de Mãe incógnita".
Este misterioso assento dever-se--á ao facto de a mãe do escritor, Carolina Augusta Pereira de Eça, não ter obtido consentimento da parte de sua mãe, já viúva do coronel José Pereira de Eça, para poder casar.
De facto, seis dias após a morte da avó que a isso se opunha, casaram os pais de Eça de Queiroz, já o menino tinha quase quatro anos. Por via destas contingências foi entregue a uma ama, aos cuidados de quem ficou até passar para Aveiro, a casa da sua avó paterna que em 1855 morreu.
Nesta altura foi internado no Colégio da Lapa, no Porto, de onde saiu em 1861 para a Universidade de Coimbra. Só em adulto é que acabaria por viver com os seus pais, em Lisboa.
Além do escritor, o casal teria mais seis filhos.
O pai também era formado em Direito por Coimbra, magistrado. Curiosamente foi juiz instrutor do célebre processo de Camilo Castelo Branco, juiz da Relação e do Supremo Tribunal de Lisboa, presidente do Tribunal do Comércio, deputado por Aveiro, fidalgo cavaleiro da Casa Real, par do Reino e do Conselho de Sua Majestade. Foi ainda escritor e poeta.
O avô paterno de Eça de Queiroz, Joaquim José de Queiroz e Almeida, de uma família oriunda de Amarante, tal como seu filho e seu neto também se formou em Direito por Coimbra, foi ministro da Justiça em 1847, desembargador e presidente do Tribunal da Relação do Porto.
Foi ainda fidalgo de cota de armas. Casou com Teodora Joaquina de Almeida.
O avô materno do escritor foi o referido coronel de infantaria José António Pereira de Eça, nascido em Valença em 1784, filho mais velho do tenente-coronel Francisco António Pereira de Eça, também de Valença, e de sua primeira mulher Ana Pimentel Amado Soromenho, natural de Lagos, e que por sua vez era filha de Pedro Galego Soromenho, natural de Silves, sargento-mor do regimento de Valença e de sua mulher, Rosa Pereira Amado.
A família Soromenho encontra-se no Algarve desde o século XIV.
Foram trisavós de Eça de Queiroz o sargento-mor António Pereira de Eça, governador da Ínsua de Caminha, nascido em Britelo em 1724, e sua mulher Luísa Joana de Azevedo Freire de Castro, natural de Torres Novas.
Foi quarto-avô do escritor João António Pereira de Eça, inquiridor em Celorico de Basto, filho de Martinho Pereira de Eça, sacerdote, e de Maria Veloso.
Este padre era filho de Manuel de Moura Coutinho, senhor da Quinta de Freixieiro, neto de Lourenço de Moura Coutinho e de sua mulher, Joana Veloso de Camões de Eça, filha de Paulo Veloso, licenciado, chantre de Braga, reitor de Viatodos, nascido em 1552.
Pela família Moura Coutinho era Eça de Queiroz décimo-primeiro neto de Álvaro de Moura Coutinho, o Magriço, o mais célebre dos doze cavaleiros portugueses que foram a Inglaterra pelejar pela honra de doze damas, e de sua mulher, D. Isabel de Castro, sobrinha-neta de D. Inês que, depois de morta foi coroada rainha de Portugal. |
in Diário de Notícias

Porta da Pía de Tui

La villa tenía cuatro puertas de entrada fortificadas. Los restos de la puerta de la Pía es la única que hoy en día se conserva. El nombre de «Pía» proviene del baño ritual judío o “micvé” que estaba en sus inmediaciones. Dicha pila tenía unas dimensiones de cinco por cinco metros y estaba excavada en la roca.
A mediados delsiglo XIX, aunque la fortificación había llegado casi intacta, el empuje del crecimiento urbanístico hizo que se optase por la destrucción de la muralla.
in Galicia Máxica

Valença do Minho, the last stop in Portugal along the camino to Santiago

This has become a two-country, or two-city break, staying Porto in northern Portugal, but travelling north across the border into Spain on Wednesday [6 February 2019] and continuing along the pilgrim route to visit Santiago de Compostela.
Before crossing the border between Portugal and Spain, I stopped for breakfast at the border town of Valença do Minho, where the two countries are separated only by the Minho river. This is as far north in Portugal as you can travel by train and it is set in the lush Minho region, surrounded by craggy mountains and wide rivers, with the Minho River forming the natural border with Spain.
It was a foggy morning, and in this peaceful, rustic setting it was hard to imagine how this was once a significant military posting, repelling successive onslaughts from Spanish and French armies.
Valença sits on top of a hill, about 25 km inland from the Atlantic, and is surrounded by defensive walls that have survived as a visible testimony to its key strategic position ever since Roman times.
Valença was of extreme significance during the Middle Ages, with its commanding hilltop view across the border. But this was also along the pilgrim route, and was a stopping point on the on the pilgrims route along the camino to the shrine of Saint James the Apostle at Santiago de Compostela.
But Valença dates back to Roman times, and a Roman milestone inside the fortress dates from the 1st century AD. The inscription reads:
Ti[berius] Claudius Caesar Aug[ustus] Germanicus Pontifex Max[imus]. Imp[erator] V Co[n]s[ul] III, Trib[unicia] Potest[ate] III. P[ater] P[atriae] Braca[ra] XLII.
In other words, it marks 42 Roman miles (62 km) on the road from Braga to Tui and the Emperor Claudius ordered its construction when the Via IV of Antonine was rebuilt.
For a short time in the early morning mist, we strolled through the town’s narrow streets and compact squares as we explored the labyrinth of fortifications, submerged passages and jutting watchtowers, and tried to catch a view from the Baluarte Do Carmo (Carmo Bulwark) across the Rio Minho to the Spanish fortified town of Tui on the opposite bank.
As a stop on the camino, it came as no surprise to find many churches, chapels and religious sites religious sites inside Valença, along with elegant townhouses built in the past by prosperous merchant families.
The local patron saint is São Teotónio, the first Portuguese saint. He was born in Ganfei, near Valença, and was the confessor of King Afonso Henriques.
The churches and religious monuments include the Colegiada de Santo Estêvão Church and the Santa Maria dos Anjos Church, both dating from the 13th century, the 16th century Misericórdia Church, the 17th century Church of the Bom Jesus, and the chapels dedicated to São Sebastião and Nossa Senhora da Saúde.
The Romanesque Igreja de Santo Estêvão, dedicated to Saint Stephen, was rebuilt in the 18th century. The church holds a unique painting of the Virgin Mary feeding the Christ Child, and several panels representing scenes in the life of Saint Stephen.
The Church of Saint Mary of the Angels, a Romanesque church built in the 12th century, has eye-catching decorations and ceiling.
The town is dominated by the Fortaleza, which is one of the most impressive fortifications in northern Portugal. This is an impressive fortress with two concentric walls, two towers and many layers of battlements, bastions and hidden tunnels.
The fortress and its two towers and double walls were rebuilt in the 17th and 18th centuries by Louis XIV’s military engineer, Sébastien Le Prestre de Vauban (1633-1707), who also refortified the Palace of the Kings of Majorca in Perpignan and rebuilt the Fort de Salses, or the Forteresse de Salses, a massive Catalan fortress near Perpignan, and both of which I visited last year [May 2018].
Along the north wall, several old cannons are well maintained in their original positions, pointing north to the river and Spain as reminders of their original purpose.
Portugal and Spain agreed in 1879 to build a road and rail bridge crossing the border. The bridge was inspired by Alexandre Gustave Eiffel (1832-1932). The bridge is still in use although a new bridge was built south-west of the older one in recent years.
Today, the centre of the town has cobbled and stone-paved narrow streets with traditional small shops specialising in hand-made products, including gold, linen, weaving, ceramics and pottery.
Valença has a population of 14,127 (2011) and has been a city officially since 2009. Outside the walls, the new areas include social facilities, schools, a stadium and sports centre, a health care centre, a municipal market and a swimming pool.
Today, the Spanish invasion takes a different form, with bargain-hunting Spanish tourists flocking to Valença city to buy cheap clothes, textiles and linen products. But it was too early in the year for tourists in any large numbers … and I was heading in the other direction, north along the pilgrims’ route towards Santiago de Compostela. On a pilgrim’s way, borders – hard or soft – fade away and become meaningless.
By patrickcomerford

sábado, 28 de dezembro de 2019

Gabriel Camacho en Tui


Cañones que vigilan una historia cordial

Cuenta la leyenda que en la fortaleza de Valença do Minho, apuntando hacia la catedral de Tui, había un cañón que llevaba grabada la siguente divisa: "Ai espanha se te moves"
La leyenda de los cañones de Valença habría que añadir la de la heroína de Monçao, Deu-la-Deu Martins. Rodeada la fortaleza de dicha villa por las tropas de Enrique de Trastámara y tras un largo asedio, decidió reunir los últimos sacos de harina que quedaban para resistir la hambruna que ya pasaban los sitiados y cocer pan que, desde las almenas de la muralla arrojó a los sitiadores en señal de generosidad frente a su hostil acción. Los españoles, viendo que estaban tan sobrados de alimentos, decidieron levantar el asedio. Pero hay un dato, que no es leyenda y que manifiesta la histórica desconfianza entre ambos países más allá de las guerras fernandinas del siglo XIV o la de la restauración en el XVII: el puente internacional de Tui, que este año cumple 130 desde su inauguración, en el mismo proyecto de construcción se incluyeron varios receptáculos para instalar dinamita por si un conflicto armado entre ambos países recomendaba su voladura. Todavía están visibles para quien camine por su pasarela lateral.
Al margen de estas cuestiones, lo cierto es que las relaciones entre vecinos de uno y otro lado de la frontera llevan más siglos de cordialidad que de hostilidad. Las relaciones comerciales, y el contrabando cuando las fronteras eran más rígidas, unen más que las enemistades dinásticas.
La ruta de las murallas y fortalezas por el norte de  Portugal se extiende desde la frontera en A Mezquita, donde está el Penedo dos Tres Reinos, hasta la desembocadura del Miño, en el fuerte de A Ínsua, una isla que fue varias veces disputada entre ambos países y hoy pertenece a Portugal. Chaves, Melgaço y Valença do Minho, y especialmente esta última plaza, conservan los mejores baluartes defensivos. Pero los visitantes, más interesados en las compras, prestan poca atención.
in La Región

¿Qué ofrece Tui al visitante?

Muchas personas que visitan Galicia se preguntan qué ofrece Tui. La antaño capital de provincia del Reino de Galicia es una ciudad que ofrece varios atractivos para los amantes del turismo cultural y paisajístico.
Qué ofrece Tui: tres lugares que debes conocer
El término municipal de Tui forma parte del Camino de Santiago portugués y, junto con Valença do Minho, conforma una Eurociudad de más de 35.000 habitantes. Por otra parte, ha entrado recientemente en la Red de Juderías. Estos son los lugares más interesantes que puedes conocer:
Casco histórico de Tui
El casco histórico de Tui, de origen medieval, es el segundo más importante y extenso de Galicia. Puedes perderte por sus callejuelas, hoy convenientemente restauradas, y visitar la Catedral de Santa María, del siglo XIII o el Convento de las Clarisas. Otros lugares de interés son los restos de las murallas, la Iglesia de San Telmo, el Puente Internacional sobre el Miño o el Paseo da Corredoira. Una de las ventajas de Tui es que el ensanche y el casco histórico están muy próximos y bien comunicados.
Monte Aloia
El monte Aloia es, sin duda, el principal pulmón verde de la ciudad. Este entorno forma un Parque Natural con cinco miradores a 700 metros para que divises la zona. Los visitantes tienen, también, la oportunidad de hacer rutas de senderismo. Si quieres pasar un día agradable y en contacto con la naturaleza, esta es una buena opción.
Ribera del Miño
No podemos explicar con detalle qué ofrece Tui sin hacerlo del río Miño, su auténtico nervio desde época medieval. Es el Pai Miño el que marca la frontera (raia) entre España y Portugal a través de su cauce. No ha de extrañar, pues, que los tudenses tengan una relación especial con el río. El parque fluvial es uno de los principales centros de recreo y esparcimiento y te recomendamos que lo visites si quieres pasear o, simplemente, disfrutar del sol.
Conclusión
La ciudad ofrece varias opciones para quien desee hacer turismo de calidad. Por otra parte, hay alojamientos como La Sigrina que contribuirán a que la estancia sea agradable. Te animamos a que conozcas mejor la ciudad.
in lasigrinahostal

Las murallas de Valença do Minho

Valença, más conocido como Valença do Minho, es una ciudad portuguesa situada en la frontera norte con España, separada de la localidad gallega de Tuy por el Río Miño.
Antiguamente, por su enclave fronterizo su fortaleza era una de las más importantes de Portugal. Hoy día se ha convertido en un atractivo turístico y la ciudad vive de las compras que realizan miles de españoles los fines de semana.
Si eliges un buen día podrás tener para ti casi en exclusiva esta fortaleza del s. XII desde la que tendrás una vista envidiable del Río Miño. Y al acabar tu visita, acércate a un restaurante y disfruta de unas buenas raspas de bacalao.
in Idealista

sexta-feira, 27 de dezembro de 2019

Los Bombeiros liberan al cura de Burgueira que quedó atrapado en su coche tras sufrir un accidente

Los Bombeiros de O Baixo Miño liberaron en la tarde de este miércoles al cura de Burgueira (Oia), que quedó atrapado en el interior de su vehículo tras sufrir una salida de vía en Baldráns, Tui.
El sacerdote circulaba por la PO-404, cuando, por causas que se desconocen, perdió el control de su vehículo, se salió de la vía por el margen derecho de la calzada y acabó en la cuneta a la altura del kilómetro siete. Con él viajaba otra persona que salió por su propio pie del coche. Ambos resultaron ilesos, aunque el párroco fue trasladado en una ambulancia al PAC de Tui.
Al lugar acudió la Policía Local de Tui, Guardia Civil de Tráfico, Protección Civil y Bombeiros de O Baixo Miño.
in Telenariñas

Hoxe celébrase o Concerto de Fin de Ano no Teatro Municipal

CORRERÁ A CARGO DA BANDA DE MÚSICA POPULAR DE TUI E AS CORAIS DO CENTRO SOCIOCOMUNITARIO, PONTE DAS FEBRES E SAN TELMO
Hoxe venres, 27 de decembro, ás 21h no Teatro Municipal de Tui celebrarase o Concerto de Fin de Ano. Correrá a cargo de catro agrupacións tudenses a Banda de Música Popular de Tui e as corais do Centro Sociocomunitario, Ponte das Febres e San Telmo que ofrecerán un repertorio no que primarán as panxoliñas e as composicións da familia Strauss.
A Coral do Centro Sociocomunitario de Tui, baixo a dirección de David González, será a encargada de abrir o concerto con “Noche de Paz”, logo interpretarán “Despacito no hagais ruído” e rematarán coa panxoliña “Seguindo unha estrela”.  A Coral Ponte das Febres de Ribadelouro, dirixida por Rafael Pérez, elixiu para este concerto “Corre lixeiro”, “O neno dormía” e a composición popular andaluza “Olé olé”. Con “Nadal de Luintra” abrirá a súa actuación a Coral San Telmo que interpretará tamén “O Meniño” e “Catro galegos a Belén” baixo a dirección de Celso Diego Martínez.
A concerto proseguirá coa intepretación por parte das tres corais e da Banda de Música Popular de Tui de “Blanca Navidad” e “Adeste Fidelis”. A última parte deste evento musical correrá a cargo da Banda de Música Popular de Tui que ofrecerá o tema principal da banda sonora de Xogo de Tronos, as panxoliñas “Feliz Navidad” e “Adeste Fidelis”, e o “Danubio Azul” e “Marcha Radetzky” de Johann Strauss.
As entradas están á venda en www.culturatui.info até mañá venres ás 12 h e mañá dende ás 19.30 h poderanse adquirir no despacho de billetes aos prezos de 5€ e 3€.

Quebrar o Gelo em Valença


Passagem de Ano em Valença


quinta-feira, 26 de dezembro de 2019

Festival de Nadal en Caldelas


Passagem de Ano é em Valença Valença Dá As 12 Badaladas para 2020

A entrada em 2020 vai-se fazer em Valença com uma festa de Passagem de Ano, no Largo da Estação, com muita animação, em recinto coberto e com entrada livre.
O Ano Começa em Valença
Valença vai ter fogo de artifício, grupo musical, dj's, oferta de champanhe e uvas passas, num evento onde a festa e a diversão prometem uma noite de passagem de ano memorável.
A festa começa às 22h30 com a atuação do grupo KALHAMBEKE.  Após as 12 badaladas um espetáculo de fogo de artifício dará as boas vindas ao novo ano nos céus de Valença. Noite dentro a animação estará garantida a cargo de vários  dj’s.
Eurocidade Onde Pode Regressar ao Passado
Celebrar a Passagem do Ano em Valença pode-lhe proporcionar uma experiência única na sua vida. Pode celebrar a entrada em 2020 em Tui, atravessar a ponte até Valença e regressar a 2019 e esperar  pelo toque das 12 badaladas a anunciar o ano novo.  
Recinto com Todo o Conforto
O evento realiza-se no Largo da Estação, em recinto coberto, com aquecimento, decoração, muita animação e serviço de bar.
A iniciativa é da Câmara Municipal de Valença em parceria com os bares e discotecas de Valença.

Concerto de Fim de Ano em Valença


quarta-feira, 25 de dezembro de 2019

Las dos caras de la Nochebuena en Tui

Solo la mitad de las familias sin hogar por la explosión de Paramos han podido regresar a la zona cero
Volver a casa por Navidad no es una opción para seis de las diecisiete familias a las que la explosión del almacén ilegal de pirotecnia de Paramos de Tui les arrebató sus hogares. Año y medio después de la tragedia, siete de ellas podrán celebrar hoy su primera Nochebuena en el barrio de A Torre, el que voló por los aires el 23 de mayo del 2008 y otras cuatro continuarán con sus vidas allá donde decidieron reconstruirlas fuera de la zona cero.A seis aún les quedan meses para poder volver. Son la cara y la cruz de unas fechas agridulces para todos, por las ausencias. «Era a nosa casa e agora parece que temos que vivir de prestado. É como andar a pedir cando nós só somos vítimas ás que lle quitaron o que era seu, é unha incertidumbre continua», explica José González. Es su segunda Navidad en una vivienda de alquiler y sin explicaciones. Imposible ponerse en su lugar y su relato es sobrecogedor. «Era o noso fogar de toda a vida e só queremos volver a casa, pero a suma das subvencións non chegan para reconstruir os 150 metros cadrados e non se nos permite usar o que nos dan para facela máis pequena», explica para asombro de todos. «Para a indemnización toman como referencia unha planta de 120 metros cadrados, e así nos dan a axuda, pero oblígannos a reconstruir os 150 e non podemos», indica José.
Manuel Fernández vuelve a casa con su mujer y sus dos hijos. «O noso mellor regalo é estar vivos e o Nadal ten agora outro sentido, é como empezar de novo», explica Manuel sin olvidarse ni de uno solo de sus vecinos. Les une la desazón por rehacer su barrio y sus vidas. «A colaboración dos veciños foi impresionante sempre», apunta Manuel, que pudo afrontar la reconstrucción con el respaldo del seguro.«Todos aprenderemos da traxedia dese día, no que tamén vimos unha milagre porque pudo ter habido moitas máis vítimas mortais», señaló el vicepresidente, Alfonso Rueda, tras comprobar personalmente ayer el avance de la situación con los vecinos.
in La Voz de Galicia

Concerto de Fin de Ano en Tui


8º Troféu de Natação da Eurocidade


Concerto Solidario en Ribadelouro


terça-feira, 24 de dezembro de 2019

O Concello de Tui edita un calendario de 2020 ilustrado con portas da Eurocidade pintadas pola tudense Rosa Mª Vila

PODERASE OBTER UN EXEMPLAR A CAMBIO DE DOUS QUILOS DE ALIMENTOS NA CASA DO CONCELLO DENDE MAÑÁ MARTES
“2020. Abrindo portas…” é o título do calendario de 2020 que vén de editar o Concello de Tui.  Está ilustrado con pinturas de portas da Eurocidade Tui-Valença realizadas pola artista tudense Rosa María Vila. Así na portada figura o Pórtico da  Catedral de Tui e a Porta da Coroada de Valença.
Os doce meses do ano son ilustrados coas portas tudenses do convento das Clarisas, a gótica de San Domingos, a románica da Catedral, a do Casino Vello na Corredoira, a de Villa Blanca na rúa Augusto González Besada, e unha porta da rúa Canicouva. Mentres de Valença recóllense as portas da igrexa de Santa María dos Anxos, da Casa do Poço, da capela do Bom Jesús, da Casa do Eirado, da Casa da Toga e a Porta do Meio.
Os calendarios distribuiranse dende mañá, e até fin de existencias, a cambio de dous quilos de alimentos non perecedoiros por exemplar na casa do concello.  Todos os alimentos entregados serán logo distribuídos polos Servizos Sociais Comunitarios do Concello de Tui e SOS Tomiño Baixo Miño.  Agradécese principalmente a entrega de leite, cacao, galletas, conservas, botes de garavanzos, lentellas e fabas, produtos de Nadal…

Exposición pictórica de Antonio Abalde en la oficina de turismo

La oficina de turismo de Tui acoge hasta el próximo 15 de enero la exposición "Paisajes de Antonio Abalde no camiño do botafumeiros". La muestra recoge hasta 25 obras pictóricas del vigués Antonio Abalde bajo la técnica del oleo y la acuarela. La mayoría de las obras ilustran rincones de Tui, pues su autor tiene predilección por el Casco Histórico tudense. "Tiene un encanto fuera de serie", indica Abalde sobre el casco viejo. La exposición puede visitarse en el horario habitual de la oficina de turismo.
in Faro de Vigo

En 2020 executarase a humanización do primeiro tramo da rúa Colón cun investimento de 314 mil euros con cargo ao Plan Concellos 2018

O CONCELLO DE TUI ESTÁ A LICITAR OBRAS POR VALOR DE MILLÓN E MEDIO DE EUROS DO PLAN CONCELLOS 2018 E 2019
O Concello de Tui vai acometer o próximo ano a humanización do primeiro tramo da rúa Colón cun investimento de 314 mil euros con cargo ao Plan Concellos de 2018. As obras contemplarán o ensanchamento de beirarrúas, pavimentado, colocación de mobiliario urbano e zonas verdes. Será a actuación de maior importe do Plan Concellos 2018. 
O departamento de Contratación do Concello de Tui ten arestora en licitación as obras correspondentes ao Plan Concellos tanto de 2018 coma de 2019, que suporán un investimento de millón e medio de euros no prazo dun ano, xa que todas deberán estar executadas e certificadas antes de novembro de 2020.
Corresponde á anualidade de 2018 a elaboración da Cartografía e a Rede Topográfica do Concello de Tui, a substitución da cuberta da nave municipal de maquinaria, a creación dunha zona recreativa no CEIP de Rebordáns, o arranxo das pistas de tenis de Areas, a mellora dos vestiarios no vello pavillón municipal.  Todas están arestora en licitación.
Mentres está pendente de saír a licitación a reforma dun parque na parroquia de Areas.
No que se refire as obras da anualidade de 2019 están en fase de contratación as obras de reforma do vestiario do persoal de obras na nave municipal, a mellora do pavimento no pavillón novo, o arranxo do saneamento das vivendas públicas de Caldelas, a subsanación de deficiencias no Centro Municipal de Remo, a renovación de equipos da Radio Municipal e a mellora da cuberta en módulos do cemiterio municipal.  Tamén do Plan Concellos 2019 está en tramitación a reforma do parque infantil da Gándara, en Guillarei, e o acondicionamento dun parque infantil nas Bornetas.
Corresponde tamén a 2019 o Plan Deporemse da Deputación que, tras solucionar as baixas temerarias que se produciron na licitación, vén de ser adxudicado.
Cómpre destacar que o goberno municipal logrou certificar, dentro do prazo establecido, a totalidade das obras pendentes do Plan Concellos de 2017, que tivo que licitar, adxudicar e executar nun prazo de catro meses e medio dende a súa toma de posesión.
O goberno municipal está a traballar xa na definición dos proxectos que presentará á Deputación de Pontevedra para o seu financiamento ao abeiro do Plan Concellos 2020 cun importe aproximado de 800 mil euros.
Amais o goberno municipal trasladou á Deputación de Pontevedra a solicitude de humanización das estradas provinciais de Rebordáns e Ribadelouro, proxectos que están en estudo por parte do ente provincial.

segunda-feira, 23 de dezembro de 2019

Reclaman la permanencia en Tui del material histórico del Vivero Forestal de Areas

El Instituto de Estudios Tudenses urge un acuerdo entre Medio Rural y a la Comunidad de Montes
El Instituto de Estudios Tudenses pide a la Consellería de Medio Rural y a la Comunidade de Montes en Man Común de Areas un acuerdo por el cual el material histórico existente en las dependencias del Vivero Forestal de Areas, creado por el ingeniero tudense Rafael Areses en las primeras décadas del siglo XX, permanezca en el municipio tudense.
El colectivo reclama "una solución para que Tui, por la incuria de todos, no se vea privado de este testigo patrimonial que forma parte de nuestra historia contemporánea. Igualmente solicitamos que el Concello de Tui apoye esta reclamación y realice cuantas acciones estén a su alcance para evitar este destrozo que priva a los tudenses de parte de su acervo patrimonial".
El Instituto de Estudios Tudenses hace referencia al material conservado por el Museo Forestal creado por Rafael Areses, como es una colección de semillas o material de trabajo en el monte. "Ahora, por la falta de acuerto entre la Comunidad de Montes de Areas, a quien por sentencia judicial se le devuelven los montes de Seixos Albos, y la Consellería de Medio Rural, este material histórico está siendo trasladado fuera de Tui", lamenta el Instituto de Estudios Tudenses, que pone de manifiesto que "Rafael Areses y su legado son una pieza singular de la historia contemporánea de nuestra ciudad y los materiales que se conservan deben permanecer en Tui, su lugar de origen, y formar parte del patrimonio cultural local".
in Faro de Vigo

Andiamo Tui 2019 - 2020


O Concello de Tui aposta pola reciclaxe no mercado semanal dos xoves coa colocación de 20 contedores de recollida selectiva

O Concello de Tui, dentro da súa aposta polo medio ambiente, a economía circular e a reciclaxe, vén de colocar vinte colectores de recollida selectiva no mercado semanal dos xoves.
En concreto trátase de dez colectores para a recollida de plásticos e envases e outros dez de papel e cartel colocados ao longo do Paseo da Corredoira, e as rúas Compostela, Mondoñedo e Lugo, lugares nos que se celebra os xoves o mercado semanal.
Deste xeito dende o Concello, segundo explica a concelleira de Comercio e Mercado, Ana Mª Núñez, búscase implicar aos vendedores que cada xoves acoden ao mercado semanal na cidade á reciclaxe, depositando o lixo que xeran – principalmente plástico e cartón -  no contedor correspondente.  Estes novos colectores son colocados cada xoves a primeira hora da mañá e retirados a primeira hora da tarde. Os mesmo contedores están feitos de material reciclado e son reciclables 100%.

domingo, 22 de dezembro de 2019

La catedral de Tui muestra 600 belenes del mundo, un regalo para vivir la Navidad

Monseñor Quinteiro Fiuza: "Me impresiona esta explosión de riqueza belenística" - Amigos da Catedral organiza cada año esta importante muestra internacional
La catedral de Tui es visita obligada en estas fechas por la impresionante exposición de 600 belenes del mundo, calificada por el obispo de la diócesis de Tui-Vigo, monseñor Luis Quinteiro Fiuza, como "explosión de riqueza belenística por Navidad".
El vicepresidente de la Asociación Amigos da Catedral, Rafael Sánchez Bargiela, citó las palabras del papa Francisco sobre el significado y el valor del belén. Realzó la gran labor que viene realizando el presidente, Eduardo Cadenas y su esposa, Dolores Balseiro, que montan estas obras de arte procedentes de multitud de países de todos los continentes, con voluntarias.
El deán de la catedral, José Diéguez Dieppa, en nombre del cabildo, citó la necesidad de montar el belén como exposición plástica del nacimiento de Jesús, según dice el Sumo Pontífice en su carta apostólica. Eduardo Cadenas, convaleciente de una intervención, explicó que "he hecho mi trabajo desde el lecho del dolor", al estar hospitalizado. Para el alcalde, Enrique Cabaleiro, se trata de una "exposición única" . Puso en valor el trabajo de Amigos da Catedral en este montaje de la expresión plástica del nacimiento de Jesús, que inició San Francisco de Asís. "La Asociación lleva el nombre de Tui en la tradición belenística. Nos sentimos orgullosos de que siga viva esta llama", manifestó. Estuvo presente doña Ramona Alonso, de 98 años, pionera en la instalación de los belenes. Con villancicos cantados por un coro, siguió la visita a estas joyas en la Capilla de las Reliquias y resto del templo.
in Faro de Vigo

Valença HC Recebe Famalicense


Quem foi o Valenciano João Manuel de Abreu

(Nasceu em Valença do Minho, 16/4/1757 – Açores, 1815?)
Soldado do regimento de artilharia do Porto estacionado em Valença do Minho, desde cedo contactou com José Anastácio da Cunha, à época tenente daquele regimento, e de quem se tornou amigo e mais tarde aluno. Formou-se como bacharel em matemática pela Universidade de Coimbra, tendo ensinado a mesma disciplina na Academia Real de Marinha e no Colégio de São Lucas, e ainda no Colégio dos Nobres, onde lecionou história. Foi sócio da Academia Real das Ciências de Lisboa. Viu o seu nome envolvido, juntamente com o de Manuel do Espírito Santo Limpo e José Anastácio da Cunha, entre outros, num processo inquisitorial, acusado que foi de ler livros considerados heréticos e de duvidar dos mistérios da fé católica. Seria penitenciado num auto de fé a 11 de outubro de 1778, tendo recebido pena de confisco de bens e de três anos de reclusão na casa de Rilhafoles, dos padres lazaristas. Após a atividade que manteve como professor, viveu alguns anos em França. A ligação a José Anastácio da Cunha permitiu-lhe ter em mãos trabalhos manuscritos do seu mestre, tendo publicado em língua francesa, aquando da sua passagem por Bordéus, a obra mais importante daquele professor. Por volta de 1792, apresentaria um esboço de uma academia a criar na cidade do Porto para a formação de pilotos, avançando com o seu nome, bem como
com o de Francisco de Paula Travassos e de Manuel do Espírito Santo Limpo, para se ocuparem da lecionação da nova escola.
Publicações
- Supllement à la traduction de la Geometrie d’Euclide, de Mr. Peyrard, publié en 1804, et á la Geometrie de Mr. Legendre: suivi d’un essai sur la vraie théorie de parallèles. A Agen de ‘Imprimateur de Raymond Naulet, 1800
- Principes mathématiques de feu Joseph-Anastase da Cunha, professeur à l'Université de Coimbre (comprenant ceux d'arithmétique, de la géometrie, de l'algébre, de son application a la géometrie, et du calcul differentiel et integral, traités d'une manière entièrement nouvelle) traduit litteralement du portugais. A
Bordeaux, de l'Imprim. d'André Racle, 1811
. Notas sobre varios logares da Censura dos redactores do «Edimburg Review» aos Principios  Mathematicos de José Anastasio da Cunha, para servirem de supplemento ao prologo da segunda edição dos mesmos Principios, 1813
in A INSTITUCIONALIZAÇÃO DO ENSINO DA NÁUTICA EM PORTUGAL (1779-1807) ANEXOS Nuno Alexandre Martins Ferreira

sábado, 21 de dezembro de 2019

Un cd solidario recadará fondos para os dous nenos que quedaron orfos na explosión de Paramos

ESTA INICIATIVA DO CRA MESTRA CLARA TORRES REÚNE 9 CONTOS EN GALEGO E CASTELÁN NARRADOS POR ACTRICES E ACTORES
“Cuentos con moito conto” é o título do cd solidario que vén de editar o CRA Mestra Clara Torres de Tui con nove historia de OQO editora narradas en galego e castelán. Porase á venda ao prezo de 10€ e os fondos recadados serán para os dous nenos que quedaron orfos na explosión rexistrada o pasado ano en Paramos.
Actrices e actores foron os encargados de pórlle a voz a cada un dos nove relatos de OQO Editora recollidos no cd que conta co deseño da portada, edición e mestura de son de Brais Sousa. Así Ana Santos pon voz “A Figueira de Pelostortos”, César Cambeiro ao conto “Chocolata”, Pepo Suevo a “Paco Papán”, Dani Trillo é a voz de “Galiño pelado”, Iria Acebedo le “La luna ladrona”, Melania Cruz “La sopa quema” e Tito Asorey “No hace falta la voz”. Amais Fer González pon voz a “A tartaruga que quería durmir” e Josito Porto le “Tam, Tim, Tom”.
Na presentación desta mañá o alcalde, Enrique Cabaleiro, indicou que este acto solidario pon en valor o traballo e o esforzo da comunidade magrebí na súa integración na cidade. Engadiu que este “traballo serve de lembranza aos dous nenos orfos de que non están sos e nos teñen que sentir preto deles”.
Tanto o alcalde de Tui, Enrique Cabaleiro, coma o concelleiro de Servizos Sociais, Ismael Diz, amosaron a súa gratitude ao CRA Mestra Clara Torres e a súa directora, Teresa Domínguez, por esta iniciativa solidario. O concelleiro de Servizos Sociais, Ismael Diz, lembrou coma con anterioridade editaran xa outro cd “Contos con moito conto”.
Salvador García, presidente da Asociación de Afectados de Paramos e Guillarei, quixo amosar o seu agradecemento a Teresa Domínguez e ao CRA por este xesto e outras acción que promoveron en solidariedade cos afectados pola explosión no barrio da Torre. Indicou que aínda que inicialmente a proposta era que os fondos fosen para este colectivo, dende a Asociación suxeriron que puideran ser destinados aos dous nenos que quedaron orfos o 23 de maio de 2018. Hana Alamri, da familia que acolle as fin de semana a estes dous menores que se atopan tutelados pola Xunta, quixo tamén amosar o seu agradecemento pola iniciativa.
Teresa Domínguez, director do CRA Mestra Clara Torres, explicou que tras máis de tres meses de traballo este proxecto sae agora á venda, converténdose nun magnífico e solidario agasallo de Nadal. Pode adquirirse nas librarías tudenses Espazo Lector Nobel e Iris, e tamén noutros establecemento nos que figura o cartel anunciador do cd. Tivo palabras tamén de agradecemento para todos os que co seu gran de area fixeron realidade este traballo

24 Hours In Tui On The Portuguese Camino De Santiago

Tui belongs to the Pontevedra region of Galicia, Spain and is the official starting point of the last 100kms of the Portuguese Camino de Santiago.  Nestled on the banks of the Rio Minho, Tui is a border town, across the river from Valenca in Portugal.
Notwithstanding its small size, Tui is a Cathedral City, designated as an Historic-Artistic Area and has played a long role in Spanish history.
So, let´s take a look at things to see and do in 24 hours in Tui…
Catedral de Tui
The city is well-known for its stunning Cathedral.  If you begin your Camino in Tui, we recommend that you head to the Cathedral to purchase your Pilgrim Passport and receive your first Camino stamp.
The building of the Cathedral began in 1120 in the Romanesque style yet was finished in 1215 with a decidedly Gothic flair due to the popularity of all things french at that time.
There is so much to explore inside the Cathedral – tranquil cloisters, battlements and lookout towers. Some say that the Cathedral is more of a Castle than a Church,  playing a role in the strategic defence of this area from the Portuguese across the border in Valenca during medieval times.
The beautiful gardens around the Cathedral balance out the fortress style of the building.
Monte de Aloia
The mountain of Aloia, near Tui, was the first place in Galicia to be designated a Nature Reserve.  If you are willing to climb you will be rewarded with stunning views across the Vigo Estuary, Tui, the Rio Minho and Portugal beyond.
Historic Quarter
Tui has a beautiful historic quarter with the main plaza playing host to a number of restaurants and cafes serving typical northern Spanish cuisine including tapas.  There are many shops to explore including one or two small hiking stores if you need to buy any additional equipment.
Ideas Peregrinos
Ideas Peregrino is one of my favourite places in Tui, dedicated to Camino Pilgrims.  You will find a warm welcome at his shop located close to the Cathedral.  Idea Peregrinos sells Camino memorabilia and has a good stock of guidebooks if you have forgotten your copy.  Don´t miss this little gem right in the centre of Tui.
Ponte Internacional Bridge & Valenca
If you starting your Camino in Tui, we recommend a visit across the Ponte Internacional Bridge and Valenca, an alternative start point to the Camino, to experience a little taste of Portugal before you head north to Santiago.  Check out our 24 Hours in Valenca on the Portuguese Camino de Santiago for details.
The Religious Buildings Of Tui
Tui has a number of small Iglesias (churches) to explore.  Iglesia de San Telmo is well worth a visit, holding the remains of San Telmo, a Dominican monk who died at the house the church is built in the thirteenth century.
Tui is also home to Monasterios Santo Domingo de Tui which regally sits on a hill above Tui surrounded by beautiful countryside.  An afternoon wander will reward you with views of the city and beyond.
If you intend to visit Tui on the Portuguese Camino de Santiago, we hope you enjoy your 24 hours in this peaceful city.
If you would like assistance in preparing for your Camino, including your Itinerary, contact us to discuss our Wild Camino Self-Guided Journeys.  We provide a personalised service to help you with all of your Camino requirements.  Click the button below to contact us. We´re always happy to help.
in WildCamino

O sistema amurallado tudense (I): a muralla medieval

Dende a pasada fin de semana comecei unha sección quincenal no diario dixital “Comarcas na rede” (www.comarcasnarede.com) onde irei ofrecendo pequenos artigos de divulgación sobre o patrimonio cultural tudense e da súa contorna co obxectivo de achegar aos lectores deste dixital ao coñecemento da nosa cidade e os seus recursos culturais e turísticos. Considerando que tamén para os lectores de Tudensia poden resultar de interese estas colaboracións introducirei neste blog estas colaboración, recollidas nunha sección que denominamos “Porta das Trabancas” en referencia ao único postigo da muralla medieval tudense aínda hoxe conservado pero fora da ollada de veciños e visitantes.

Detalle do plano de Tui de Francisco Coello de 1856, onde
Se percibe a muralla medieval e a posterior ampliación da idade Moderna
A vella acrópoles tudense posúe unha alongada historia que reclama sempre a nosa atención pois nunha continuidade histórica ben documentada, alo menos dende os tempos da invasión romana da antiga Galleciae, ofrece nas súas rúas e calellas un percorrido polas vicisitudes históricas de Galicia que neste territorio fronteirizo agroman con especial forza.
Un dos principais monumentos que podemos contemplar, no noso paseo pola cidade, é o sistema amurallado que dende 1170 por orde do rei Fernando II delimita a cidade histórica. En diversos lugares do percorrido que realicemos por Tui podemos ollar os diversos tramos deste amurallamento, que posúe tren principais etapas: a muralla medieval, a falsa braga edificada nos finais de Idade Media e sistema fortificado dos séculos XVII e XVIII que corresponde especialmente coa época das guerras con Portugal e que ampliou a superficie amurallada abranguendo novos arrabaldes no Norte e Leste.
A muralla medieval protexe unha superficie de 70.000 m2 e está conformada por once torres ou baluarte, catro portas principais e tres portas secundarias ou poxigos. Nesta fotografía do século XIX, arredor de 1880, podemos contemplar como se conservaba plenamente visible a muralla medieval nesta zona norte da cidade, con diversos cubos ou torres e a Porta do Arco así como o baluarte onde a muralla acadaba á ribeira do Miño.
Actualmente se conservan importante tramos, coas súas torres, na zona norte (especialmente unha parte que conforma o peche da horta do Convento das Clarisas, visible parcialmente dende a rúa Bispo Lago, e a torre do Xudeu integrada na "Casa Negra").
Outro importante treito na zona Oeste, especialmente na zona do actual patio do Colexio da Milagrosa e parcialmente visible dende a rúa Ordoñez e a súa confluencia coa Corredeira.
Son amplas superficies que pasan practicamente desapercibidas para a maioría dos visitantes e mesmo dos tudenses. Normalmente se identifica como un tramo da muralla medieval o muro de peche da horta do Convento das Clarisas na rúa Ordoñez, aínda que na súa actual configuración non corresponde cunha factura medieval senón a unha reconstrución posterior.
Das catro portas da muralla unicamente conservamos algúns restos materiais na Porta da Pía, onde podemos ollar aínda os gonzos  ou bisagras da porta e do seu rastrillo. Esta porta comunicaba cos arrabaldes de A Corredeira e Rio Muiños e era por onde chegaba a Tui o camiño real de Baiona. A súa denominación proven da existencia no seu entorno dunha gran pía, relacionada posiblemente coas funcións rituais da Sinagoga que estaba edificada naquel lugar.
As outras portas eran a Porta dos Ferreiros, na zona sur, que comunicaba co arrabalde de Freanjo, o camiño da barca a Valença e o camiño cara á Guarda. O seu nome derivaba da localización inmediata do gremio dos ferreiros, no último tramo da rúa Real (hoxe Lorenzo Cuenca).
A Porta Vergán ou Bergán, estaba no inicio da actual rúa San Telmo, e comunicaba co arrabalde do Rollo e o camiño real a Porriño. Finalmente estaba a porta do Arco, na parte baixa da cidade, comunicaba cos barrios de San Domingos e San Bartolomeu e o camiño real a Salvaterra, cuxo aspecto aínda podemos contemplar na fotografia que citamos anteriormente.
Xunto a estas portas había tres pequenos accesos, ou portas secundarias, ben documentados en época medieval. Serían a porta do Pexigo (xunto a praza do mesmo nome lamentablemente perdido no rueiro, hoxe chamada Praza da Estrela) tamén denominada porta da Ribeira pois era o acceso á ribeira do Miño. Esta porta se conserva parcialmente na actualidade dentro dunha propiedade privada. Estaba logo a porta do Canto, na rúa do mesmo nome (no actual inicio da rúa Sanz no Colexio da Milagrosa) e finalmente a “Porta das Trabancas”, que se conserva semisoterrada no muro da horta do Convento das Clarisas (na zona do Cantón de Diomedes) cunha estrutura rematada cun arco de medio punto. Debe o seu nome, segundo informa Ernesto Iglesias Alemida, á inmediata torre homónima identificada gracias a un documento do século XVI. Con similar nomenclatura existe unha porta na muralla de Pontevedra. Esta porta daba acceso á zona da Corredeira.
Do libro “Guía monumental y artística de Tui” de Ernesto Iglesias Almeida
A súa conservación débese a súa integración no ámbito do mosteiro das “Encerradas” tudenses. A orixe deste convento está en 1508 cando un grupo de dez mulleres fundan un beaterio para vivir a súa vocación relixiosa, no ano 1544 o bispo Miguel Muñoz dóalles á antiga igrexa de Santa María da Oliveira e os terreos contiguos para edificar o seu mosteiro. En tempos posteriores esta porta ao integrarse no complexo conventual quedará sen uso sendo tapiada ata a actualidade. Nas últimas décadas do século XIX os terreos onde se atopa esta porta como integrantes da falsa braga defensiva da cidade foron postos á venda, en poxa pública, polo Estado, pasando boa parte deles a propiedade privada. Esta porta agardamos mereza no futuro unha intervención arqueolóxica que a documente e a restaure.
Esta “Porta das trabancas”, hoxe oculta á nosa visión, da pois nome a esta sección na que en vindeiros días iremos recollendo outros lugares, espazos, costumes, tradicións, etc que normalmente pasan desapercibidas pero que conforman o noso patrimonio material e inmaterial. Hoxe quixemos lembrar como as murallas medievais seguen presentes, aínda que sen gran relevancia, na vida diaria dos tudenses e visitantes, reclamando para elas unha axeitada posta en valor.
A celebración, nos primeiros meses do vindeiro ano, do 850 aniversario da presenza do rei Fernando II en Tui, cando acorda conceder á cidade unha carta foral e establece o “traslado” da súa poboación dende as chairas de Santa Eufemia e San Bartolomeu ata o alto do outeiro onde xa se asentaba  a cidade, ampliando a súa superficie que ordena amurallar. Esta data de 1170 é un dos momentos fundantes da cidade de Tui, da súa configuración urbana que chega ata os nosos días. Este aniversario reclama unha celebración que contribúa á recuperación da historia tudense e dos seus recursos patrimoniais, entre eles o seu sistema amurallado que Fernando II ordenou levantar.
Como xa teño escrito: A nosa cidade precisa conmemorar este aniversario, pois o xeito como unha cidade lembra a súa historia – coas súas luces e sombras, coas súas grandezas e miserias- reflicte como se percibe a si mesma e, moi especialmente, como quere ser, que proxecto común quere construír (http://tudensia.blogspot.com/2018/10/o-850-aniversario-do-ano-1170-un-fito.html)
Rafael Sánchez Bargiela
in Tudensia